Νόμπελ Λογοτεχνίας 2011

Στον Σουηδό ποιητή, Τόμας Τρανστρέμερ, το Νόμπελ Λογοτεχνίας
Ο Σουηδός ποιητής Τόμας Τρανστρέμερ κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2011.

Ο 80χρονος Σουηδός ποιητής Τούμας Τράνστρεμερ, ο οποίος τιμήθηκε σήμερα, Πέμπτη, με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ήταν ήδη ο πιο γνωστός από τους σκανδιναβούς ποιητές που εξακολουθούν να βρίσκονται εν ζωή για το έργο του στο οποίο διερευνά τη σχέση ανάμεσα σε αυτό που μας είναι οικείο και τον κόσμο που μας περιβάλλει.
Με τα ποιήματά του ο Τράνστρεμερ, ο οποίος έχει σπουδάσει ψυχολογία, υποδηλώνει ότι η ποιητική εξέταση της φύσης επιτρέπει να βουτήξουμε στα βάθη της ανθρώπινης ταυτότητας και της πνευματικής της διάστασης.
«Η ύπαρξη ενός ανθρώπινου όντος δεν τελειώνει εκεί όπου τελειώνουν τα δάχτυλά του», δήλωσε ένας Σουηδός κριτικός για τα ποιήματα του Τράνστρεμερ, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως «λαϊκές προσευχές».
Η φήμη του Σουηδού ποιητή στον αγγλόφωνο κόσμο οφείλει πολλά στη φιλία του με τον Αμερικανό ποιητή Ρόμπερτ Μπλάι, ο οποίος μετέφρασε στα αγγλικά μεγάλο μέρος του έργου του. Συλλογές του Τράνστρεμερ έχουν πωληθεί σε χιλιάδες αντίτυπα στη Σουηδία και έχουν μεταφραστεί σε περίπου πενήντα γλώσσες.
Τα ποιήματα του Τράνστρεμερ είναι γεμάτα μεταφορές και εικόνες. Παρουσιάζουν απλές εικόνες από την καθημερινή ζωή και τη φύση.
Το ενδοσκοπικό του ύφος, το οποίο περιγράφεται από το περιοδικό Publishers Weekly ως «μυστικιστικό, πολύπλευρο και θλιμμένο», αντίκειται με την ίδια τη ζωή του ποιητή, ο οποίος είναι δεσμευμένος σε έναν αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο κι όχι μόνο μέσω των ποιημάτων.
Γεννηθείς στις 15 Απριλίου του 1931 στη Στοκχόλμη, ο Τράνστρεμερ μεγαλώνει με τη μητέρα του μετά την απώλεια, πολύ νωρίς, του πατέρα του.
Το 1956, αφού έχει πάρει το πτυχίο του στην ψυχολογία, διορίζεται στο Ψυχοτεχνολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, προτού ασχοληθεί το 1960 με ανήλικους παραβάτες σε ειδικό κέντρο.
Παράλληλα με ένα πλούσιο ποιητικό έργο, ο τιμηθείς σήμερα με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, εργάζεται με άτομα με ειδικές ανάγκες, καταδικασθέντες και τοξικομανείς.
Την περίοδο των σπουδών του, σε ηλικία 23 ετών, δημοσιεύει την πρώτη του συλλογή με τίτλο «17 ποιήματα», στον μεγαλύτερο σουηδικό εκδοτικό οίκο, τον Bonniers, με τον οποίο θα συνεχίσει να συνεργάζεται καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του.
Για τον εκδότη του, η ποίηση του Τράνστρεμερ είναι «μια διαρκής ανάλυση του αινίγματος της προσωπικής ταυτότητας απέναντι στη λαβυρινθώδη ποικιλομορφία του κόσμου».
Το 1966 τιμάται με το βραβείο Bellman, το οποίο ακολουθούν πολλές άλλες διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το βραβείο Petrarque (Γερμανία, 1981) και το Neustadt International Prize (ΗΠΑ, 1990).
Το 1997, η εργατική πόλη Βέστεραας, όπου έζησε τριάντα χρόνια προτού επιστρέψει στη Στοκχόλμη τη δεκαετία του 1990, δημιουργεί το βραβείο Transtr?mer για να τον τιμήσει.
Το 1990 κι αφού έχει δημοσιεύσει δεκάδες συλλογές, ο ποιητής υφίσταται εγκεφαλικό, το οποίο του προκαλεί μερική παράλυση και αφασία, καταδικάζοντάς τον να μειώσει σε μεγάλο βαθμό τις δραστηριότητές του.
Το πρώτο έργο που δημοσιεύει μετά το εγκεφαλικό, έξι χρόνια αργότερα, είναι η συλλογή υπό τον τίτλο «Πένθιμη Γόνδολα», η οποία πούλησε 30.000 αντίτυπα. Ο αριθμός των αντιτύπων που πωλήθηκαν θεωρείται περισσότερο από τιμητικός για μια ποιητική συλλογή.
Μετά την επιτυχία αυτή, ο Τράνστρεμερ δεν δημοσιεύει τίποτα για οκτώ χρόνια με μόνη εξαίρεση την αλληλογραφία του με τον Μπλάι.
Το πιο πρόσφατο έργο που δημοσίευσε ο Σουηδός ποιητής είναι το 2004 μια συλλογή με 45 χάικου, η οποία κυκλοφόρησε στη Γαλλία υπό τον τίτλο «La grande enigme» (Το μεγάλο αίνιγμα), από τον οίκο Castor Astral.
Έκτοτε η μουσική έχει κερδίσει τον ερασιτέχνη πιανίστα. Παίζει πιάνο καθημερινά, με το αριστερό χέρι, καθώς το δεξί του έχει πληγεί μετά το εγκεφαλικό, και περνάει τα πρωινά του ακούγοντας κλασική μουσική, διηγήθηκε φέτος η σύζυγός του σε συνέντευξή της στη μεγάλη σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter.
Ο Τόμας Τράνστρεμερ ζει με τη σύζυγό του Μόνικα, με την οποία έχουν δύο κόρες.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν οι συλλογές του: «Τα Ποιήματα» (εκδόσεις Printa) και «Πένθιμη Γόνδολα» (εκδόσεις Νεφέλη).

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 6-10-2011

Δείγματα γραφής

Βράδυ – πρωί

Το κατάρτι του φεγγαριού έχει σαπίσει και το πανί έχει τσαλακωθεί. Ο γλάρος μεθυσμένος πετά μακριά πάνω απ’ το νερό. Το βαρύ τετράγωνο της αποβάθρας είναι καρβουνιασμένο. Οι λόχμες βυθίζονται στο σκοτάδι.

Έξω στις σκάλες. Η αυγή χτυπά και ξαναχτυπά στις γρανιτένιες πύλες της θάλασσας και ο ήλιος αστράφτει κοντά στον κόσμο. Μισοπνιγμένοι θερινοί θεοί ψηλαφούν στη θαλασσινή ομίχλη.

(Από την πρώτη του συλλογή, «17 ποιήματα, 1954)

Πένθιμη γόνδολα αρ. 2

Δυο γερόντια, πεθερός και γαμπρός, ο Λιστ και ο Βάγκνερ, μένουν στο Canale Grande μαζί με την αεικίνητη γυναίκα που είναι παντρεμένη με τον βασιλιά Μίδα, αυτόν που μεταμορφώνει ό,τι αγγίξει σε Βάγκνερ.

Το πράσινο ψύχος της θάλασσας διαπερνά τα δάπεδα του μεγάρου.

Ο Βάγκνερ είναι καταβεβλημένος, η γνώριμη κατατομή που μοιάζει φασουλή είναι κουρασμένη όσο ποτέ άλλοτε,
το πρόσωπό του λευκή σημαία.

Η γόνδολα είναι βαριά φορτωμένη με τις ζωές τους, δυο εισιτήρια μ’ επιστροφή και ένα απλό.

(Από τη συλλογή «Η πένθιμη γόνδολα», 1996)

Προσόψεις

Στην άκρη του δρόμου βλέπω την εξουσία και μου φαίνεται σαν κρεμμύδι με αλληλοεπικαλυπτόμενα πρόσωπα που αποσπώνται το ένα μετά το άλλο…

(Από τη συλλογή «Το μεγάλο αίνιγμα», 2004)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η "Φαίδρα" και η "Τέταρτη Διάσταση" του Γιάννη Ρίτσου

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΛΕΣΙΟΣ