2010... ΕΥΧΕΣ

ΠΙΣΩ ΑΠ’ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΥΝΟΡΟ

Όπου κι αν σκάψεις είναι φως. Το φως κερδίζει απ’ την αρχή τα χέ-
ρια μας
ανοίγει διάπλατα όλα τα τοπία με τα όνειρα των πελαργών
ανοίγει τις εξώπορτες των κήπων με τις μικρές ορχήστρες-
όλες οι ώρες ανασκουμπωμένες πλένουν τα τζάμια του ορίζοντα
γυαλίζουνε τους μπρούντζους στα κρεβάτια της μεσημεριάτικης ανάπαυ-
σης
ανάμεσα στα δάχτυλά τους σκάνε παπαρούνες
σαν κόκκινες χαρτοσακούλες από καραμέλες
που τις φουσκώνει η ανάσα της χαράς. Γεμίζει όλο το στήθος μας σαν
το πανί ψαρόβαρκας.
Δεν έχει διόλου χτες η σκιά των δέντρων
διόλου σιωπή κάτου απ’ τα βλέφαρα της άνοιξης
μήτε καθόλου σκόνη μες στη μνήμη.

Ταιριάζει αυτό το φως πάνου στα πρόσωπα σαν το φιλί στη θήκη των
χειλιών
ταιριάζει η αγάπη στην καρδιά μας.
Πίσω απ’ τις μάντρες των εργοστασίων ανεβαίνουν πασχαλιές και λεύκες τινάζουν τα μαντίλια τους και χαιρετάνε τους καπνούς των καμινάδων
κι ο κόσμος χαιρετάει τον ίσκιο των καπνών μέσα στον ήλιο
μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο μέλλον και σημαίες.


                                                                                          Γιάννης Ρίτσος

Καλή Χρονιά!

Γεωργία Κολοβελώνη